KAÇIŞ

-1313 senesinin 10 Martıydı.. Günlerden Pazardı.. Binbaşı Valkof, karısnın isim günü münasebetiyle ,askeri klüptezabitlere ziyafet veriyordu.. Bende herkez gibi bu ziyafete davetli idim.. Fakat bir zabitin o gece kışlada nöbetçi kalması lazımdı. Çekilen kurada, o geceki ziyafete gitmeye can atan bir mülazum nöbetçi kalmak zorunda kalcaktı. Arkadaşa çok acımıştım. Binbaşıdan zaten nefret ediyordum. yerine nöbetçi kalmak istemem, arkadaşımı çok sevindirmişti...
Gel gelelim, benim menhus binbasım bu hareketimi ona karşı bir terbiyesizlik, bir küstahlık telakki etmiş, beni yanına çağırtıp bağırmaya baslamıstı. Bana son ettiği küfür, bardağı tasıran son damla olmsutu. elimin tersi ile attığm tokat ona biraz kendini getirmişti.. Fakat üst üste attığım yumruklarla onu duvarın dibine yıgdım.. Yüzü gçzü kan içinde bayılmıştı.. Bu haretketimin ceazısını bildiğim için, hemen oradan cıkıp atıma atladığım gibi kaleden cıktım ve dörtnala Edirnenin yolunu tuttum..